Mieszkanie - Samuel, Atena, Carrie, Snuffer

Siedziała na kuchennym krześle z nogami wyciągniętymi na drugim zupełnie nie zwracając uwagi na to co działo się wokoło. Całkowicie wyłączona chyba nawet ze świadomości istnienia pogrążyła się w dziwnym letargu nie myślenia. O tym że żyła świadczyła tylko pierś podnosząca się to opadająca w geście oddychania. Jedynej w zasadzie rzeczy jaką wykonywała. Ręce wyciągnięte na kolanach nieruchomo tkwiły już od dobrych kilkudziesięciu minut. Albo kilku godzin? Nie wiadomo.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nastała noc. Chmury gromadziły się już od popołudnia. Deszcz był tylko kwestią czasu.

Atena ocknęła się z letargu w jaki zapadła i rozglądnęła po kuchni która nie oświetlana niczym tonęła w mroku wpadającym przez okno. Wstała z krzesła rozciągając się i podchodząc do zlewu sięgnęła po szklankę którą podstawiła pod kran. Z wyraźnym problemem odkręciła kurek z zimną wodą jak zahipnotyzowana wpatrując się w wodę napełniającą szklankę póki nie przelała się głucho uderzając w blachę pustego zlewu. Zakręciła kurek podnosząc szklankę do ust i jednym ruchem wypijając całą jej zawartość. Jej ruchy wyglądały jak mechaniczne. Odstawiła szklankę na drewniany blat i odwracając się na piecie ruszyła ku wyjściu z kuchni. Minęła salon nie zwracając uwagi na światło wydobywające się z pokoju który zajmowała i który był pewnie teraz okupowany przez małą Sophie i otworzyła drzwi prowadzące na ganek. Zaraz zniknęła na nim nawet drzwi za sobą nie zamykając.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Poranek nadszedł niemal niespodziewanie. Mieszkańcy wyspy ledwo zasnęli, a już budzili się – pełni niepokoju, wywołanym wciąż nagromadzonymi na nieboskłonie chmurami.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Chmury utrzymywały się nad wyspą, otulając ją szczelną kopułą. Nastało południe, ale mieszkańcy wydawali się nieświadomi tego faktu.

Ziewając wyszedł ze swojego pokoju i rozejrzał po salonie. Było pusto choć przysiągłby, że jeszcze niedawno słyszał dochodzące stąd jakieś głosy. Wzruszył ramionami i przeszedł do kuchni, gdzie przygotował sobie parę kanapek. Zjadł je na miejscu, nie kłopocząc się nawet siadaniem na krześle. Otworzył lodówkę i zlustrował jej zawartość.
- Pustkami świecić zaczyna - powiedział do siebie.
Siedzenie w domu nie było tym, co by go w tej chwili najbardziej pociągało więc przeszedł do sypialni, przebrał się i wyszedł przed dom, kierując swoje kroki do pubu.

[placyk, pub]

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Powoli zapadał zmierzch, a noc zapowiadała się na dość ponurą.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dzień: 15

Słońce nie przeciskało się przez szczelną kopułę chmur. Kolejny poranek na wyspie raczej nie napawał pozytywną energią.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Do południa chmury zostały niemal całkowicie rozwiane, a pełne słońce rozgrzewało nie tylko powietrze, ale również serca. Ludzie zaczęli gromadzić się przy pasie startowym, pewni, że oto nadszedł dzień przylotu Luska i ekipy Whirte Raven. Każdy chciał się wydostać z wyspy jak najszybciej.

Słońce sięgnęło zenitu.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wieczór powoli ogarniał miasteczko Ras-Shamra. Słońce topiło się w oceanie na linii horyzontu, a wraz z nim na dno szły nadzieje oczekujących na samolot. Ludzie wracali powoli do mieszkań nerwowym krokiem. Tylko najbardziej wytrwali siedzieli jeszcze na walizkach, wpatrzeni w czerniejące niebo. Noc nadchodziła nieubłaganie.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dzień 16

Noc dłużyła się niemiłosiernie. Mieszkańcy Ras-Shamry przesypiali rozczarowanie urywanym snem, a rano obudzili się z nową porcją nadziei w sercach. Bo może to jednak dziś? Niektórzy zaczęli też podejrzewać, że to element eksperymentu. Nikt nie chciał wypowiedzieć na głos swoich lęków dotyczących pozostania na wyspie.

Poranek zasnuł miasteczko mglą.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Słońce zawisło w zenicie. Mieszkańcy wyspy niedługo mieli się jednak cieszyć ładną pogodą. Z północy nadchodziły ciemne deszczowe chmury i to nadchodziły z nienaturalną szybkością. Wiatr się wzmógł. Temperatura spadła do zaledwie kilkunastu stopni. Drobne ptactwo poderwało się z wrzaskiem z drzew. Zaniepokojeni ludzie wychodzili na werandy, ale szybko chowali się w domkach. Bardzo dobrze pamiętali ostatni huragan.

Nastało południe.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wiatr targał gałęziami, zrywał listowie, z siłą obijał się o ściany domków. Po placyku walały się gałęzie. Ci, którzy zdecydowali się wyjść na zewnątrz, ledwo utrzymywali równowagę. Co jakiś czas błyskawica przeszywała niebo, a potem rozlegał się głośny grzmot. Wyglądało na to, że do rana z pewnością nic się nie zmieni.

Nastała noc.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dzień: 17

Burza szalała przez całą noc. Pioruny i wichura wzbudzały co prawda niepokój, ale zmęczeni mieszkańcy Ras-Shamry i tak w końcu zasnęli niespokojnym snem. O poranku nad wyspą znów zaległa mgła. Z wiszących nisko chmur sączyła się mżawka.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Do południa ponura atmosfera nie opuściła wysypy. Mieszkańcy wioski w większości pozostawali w domkach. Ani pogoda, ani nastroje nie zachęcały do wspólnych spotkań.