Mieszkanie - Lynette, Ann, Smith, Kathie

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kobieta wzięła od niego butelkę i wypiła kilka łyków. Miała nadzieję, że gdy oszołomi się alkoholem będzie jej łatwiej znieść ból. - Otwórz apteczkę, zdezynfekuj ranę... Zdezynfekuj igłę, zszyj ranę... - Skrzywiła się. To będzie bardzo, ale to bardzo bolało.

- Hej. Co tu się dzieje? zerknął z uśmiechem na scenę rozbieraną. Odchrząknął gdy pozostała dwójka nie zareagowała.
- Przeszkadzam?

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Anne podniosła głowę w stronę Allistera. Natychmiast zarumieniła się. - Nie... Nie... - Zaczęła lekko się jąkać. - Ja... Będziemy szyć moją ranę... - Zasłoniła piesi rękoma. -- Przestań tak gapić się na mnie.

- Witaj.
rzucił do Allistera.
- Będę ją zaraz szył, a publiczności nam nie potrzeba, więc jeśli wybaczysz..
podszedł i zamknął drzwi.
Odwrócił się do Ann. Naprawdę mocno starał się nie patrzeć na jej piersi.
- Tak będzie lepiej.
Westchnął.
- Więc, od początku. Co mam zrobić?

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Anne odetchnęła z ulgą, nie potrzebowała teraz publiczności. - Otwórz apteczkę, wyjmij wodę utlenioną, polej nią ranę. Znajdziesz nic chirurgiczną i igłę, zdezynfekuj igłę i szyj. Szyj boki rany. - Wzdrygnęła się i wypiła kolejny łyk. - I nie zwracaj uwagi na moje krzyki.

- Będziemy szyć ranę. Z pewnością. - rzekł z uśmieszkiem
- Nieźle się urządziłeś George. - przekręcił głowę i pokiwał z uznaniem do policjanta
- Cholera ktoś tam został jeszcze na zewnątrz? - wyjrzał przez otwarte drzwi na mieszkańców, którzy wracali do swoich domów. Zatrzasnął drzwi wejściowe, wyciągnął środki przeciwbólowe, które wcześniej zabrał z przychodni. Nalał zimnej wody do szklanki i podał pani doktor.
- Powinno złagodzić ból. Trzymaj się mała- rzekł i wyszedł do salonu.

Wyciągnął wodę utlenioną.
- No to jedziemy.
Polał obficie po jej ranie. Obserwował jak krople zjeżdżają w dół jej pleców. Wytarł je w końcu wacikiem. Polał igłę alkoholem. Strzepnął i oblał ją gorącą wodą. Przygotował igłę do użycia. Wciągnął powietrze i zaczął szyć. Starał się robić to dokładnie. Szło mu to fatalnie, nigdy nikogo nie zszywał. Po chwili bolała go już ręką, a nie był nawet w połowie. Kiedy skończył, położył jej rękę na ramieniu i stanął przed nią.
- Wybacz..
Uśmiechnął się.
- Naprawdę się starałem.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Anne połknęła środki bólowe od Allistera. Leki i alkohol to nie za dobre połączenie. Ale, trudno. Czuła, że mieszanka powoli powala ją. Czuła szarpnięcia i drobne ukłucia. - Nic... Dobrze... Dzięki. - Wymamrotała oszołomiona. - Postaw mnie na ziemię, bo chyba powaliła mnie mieszkanka leków i alkoholu.

Złapał ją pod ramię, drugie zarzucił sobie przez szyję i ściągnął ją na dół.
- Przynieść Ci coś do picia? Dobrze się czujesz?

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Czuję się, jakbym była naćpana. - Powiedziała krótko. - Przynieś mi coś do ubrania, proszę. Ten zboczeniec, Allister, gdzieś tu się kręci. - Chciała się położyć, ale nie mogła.

Wyszedł z łazienki, zamknął za sobą drzwi. Wszedł do pokoju Ann, otworzył pierwszą szufladę od góry. Bielizna. Zamknął ją tak szybko że aż trzasnęło.
Niiee teraz.
W drugiej szufladzie znalazł koszule. Wybrał niebieską. Wyjął ją i zaniósł do łazienki.
- Proszę.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Anne zabrała koszulę i założyła ją ostrożnie na pozszywane plecy. Starała się aby materiał nie przywarł do pleców. - Dzięki, dobra robota. - Oparła się o jego ramię. - Co to było, ten wiatr? - Spytała nagle.

Spojrzał jej głęboko w oczy.
- Nie mam pojęcia, ale obawiam się że to nie ostatnia z atrakcji.
chwilę później dodał
- Jakieś plany na wieczór?

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie, nie mam sprecyzowanych planów. - Powiedziała szczerze. - Możesz zostać, na razie jestem oszołomiona ale potem przyda się pomoc.

- Szczerze mówiąc, chętnie. Sądzę, że jeśli taka sytuacja się utrzyma, nikt nie powinien być sam. Przynieść Ci coś do picia?
Cieszył się że zaproponowała mu dotrzymanie jej towarzystwa. Lubił ją.