Kathie van Dijk

Mały placyk, w centralnej części miasteczka Kathie siedzi na ławce, z PowerBookiem na kolanach i czeka. Podchodzi mężczyzna, siada obok. Zapala papierosa, siedzi trzy minuty i odchodzi. Zostawia walizkę. Dziewczyna wyłącza PowerBooka, zabiera torbę i idzie. Musi jeszcze zajrzeć do Mi, i do tego głupka z urzędu. Znowu wysłali jej jakieś zawiadomienie o rozprawie. Czyli trzeba też będzie zajrzeć do Walwajku i Amsterdamu. Shit!

***
Witaj Mia!
Dziewczyna milczy przez chwilę, spogląda spod rudej grzywki.
- Znowu nie byłaś w ośrodku, myślisz, że tak jest dobrze?
- Dobrze, niedobrze. Bez znaczenia. Ona i tak nikogo nie poznaje.
- I co z tego? A może zacznie?
- Lepiej żeby nie zaczęła. Dla niej lepiej, dla nas też.
- Ej! Kathie! Czy ty musisz zawsze wszystko robić po swojemu? W ten sposób TEGO nie załatwisz!
- Nie w ten, to w inny. Mam już pomysł na zdobycie tej kasy i zniknięcie jednocześnie. Zobaczysz, zaskoczę cię. Musze jeszcze tylko załatwić sprawę z Mikelem w Walwajku. Jedziesz ze mną?
- Co? Po cholerę do tego wracać!?!
- Słuchaj, Mia, z nas dwóch, to ja mam papiery i wiedzę. Jasne? Nie chcesz jechać, nie musisz, tylko się nie wtrącaj, ok?

***
- Proszę wstać. Sąd wchodzi.

- Witam Państwa ponownie po przerwie. Postanowienie zapadło jednomyślnie, sąd w składzie Jerun Timermans – sędzia główny, Hans von Lumen – sędzia sprawozdawca i ja - Harrie Udo, utrzymujemy w mocy postanowienie z dnia… wg. którego Kathie van Dijk pozostaje częściowo ubezwłasnowolniona i zostaje pod opieką kuratora Victora Palmego.